Άλλα 5 είδη ζώων υπό εξαφάνιση (καθώς και oι λόγοι που τα οδήγησαν εκεί)

Το θέμα έστειλε η ανταποκρίτριά μας Ναταλία Αλεξανδρή!

1. Coleura seychellensis: Η νυχτερίδα των Σεϋχελλών αριθμεί σήμερα μόνο 50-100 άτομα. Είναι ενδημικά στα νησιά του αρχιπελάγους των Σεϋχελλών, Σιλουέτ, Μαχέ, Πρασλίν και Λα Ντιγκ (La Digue), που βρίσκονται στο Ινδικό Ωκεανό βορειοανατολικά της Μαδαγασκάρης. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μόνο δύο σημαντικές φωλιές έχουν απομείνει, και οι δύο στις σπηλιές των νησιών Σιλουέτ. Το Ίδρυμα Προστασίας της Φύσης των Σεϋχελλών παρακολουθεί και ελέγχει από κοντά τους πληθυσμούς αυτούς.

2. Alligator sinensis: Ο κινέζικος αλιγάτορας είναι χαρακτηριστικός για το μικρό του μέγεθος. Σπάνια μεγαλώνει περισσότερο από δύο μέτρα και γίνεται βαρύτερος από 40 κιλά, κατοικεί στους υγρότοπους του ποταμού Γιάνγκτσε, στο πιο ρηχό του τμήμα. Το ίδιο ποτάμι προσφέρει καταφύγιο και στο σπάνιο είδος του κινέζικου δελφινιού που ζει στα ποτάμια και το οποίο ίσως έχει ήδη εξαφανιστεί. Τον περισσότερο χρόνο του ο κινέζικος αλιγάτορας τον περνά σκάβοντας τούνελ, προς μεγάλη απογοήτευση των ντόπιων αγροτών. Μολονότι χιλιάδες τέτοιοι αλιγάτορες έχουν γεννηθεί στην αιχμαλωσία, οι ειδικοί υπολογίζουν ότι 150-200 εξακολουθούν να ζουν στη φύση, γεγονός που κάνει το ερπετό αυτό το πιο επαπειλούμενο είδος κροκοδείλου στον κόσμο.

3. Diceros bicornis: Ο Αφρικανικός η μαύρος ρινόκερος διακρίνεται από το ασιατικό από τα δύο του κέρατα. Στις αρχές του αιώνα μπορεί να υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες μαύροι ρινόκεροι στην Αφρική, αλλά σήμερα υπάρχουν μόλις μερικές χιλιάδες. Ανάμεσα στα τέσσερα υποείδη του μαύρου ρινόκερου, αυτός που βρίσκεται στη δυτική Αφρική είναι και εκείνος που απειλείται περισσότερο και μπορεί να έχει ήδη εκλείψει. Το λαθραίο κυνήγι και η καταστροφή των βιότοπων εξακολουθούν να απειλούν την επιβίωση του είδους.

4. Saguinus bicolor: Την ονομάζουν δίχρωμη μαϊμού. Το πρόσωπο της και τα αυτιά είναι άτριχα και κατοικεί σε μόνο μια μικρή περιοχή που περιβάλλει το Μανάους, μια πόλη δύο εκατομμυρίων κατοίκων στη βορειοδυτική Βραζιλία. Η αστική επέκταση, οι φάρμες με τα βόδια και η γεωργία διάβρωσαν ένα μεγάλο μέρος από το τροπικό δάσος που ήταν το σπίτι της, και το οποίο δεν απέχει πάνω από 40-50 χιλιόμετρα από το Μανάους. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι οι μαϊμούδες αυτές εξολοθρεύτηκαν από τους κοντινούς συγγενής τους, τις μαϊμούδες με τα «χρυσά χέρια», σε περιοχές όπου ζούσαν και τα δύο είδη.

5. Dermochelys coriacea: Οι δερµατοχελώνες είναι η μεγαλύτερη θαλάσσια χελώνα. Το χαρακτηριστικό της είναι το δερματώδες καβούκι. Έχουν μήκος περίπου 2.5 μέτρα και ζυγίζουν γύρω στα 910 κιλά. Κολυμπάνε βαθύτερα από κάθε άλλη χελώνα, φτάνοντας σε βάθος 1,200 μέτρων, καθώς κυνηγάνε μέδουσες. Το είδος αυτό είναι διασκορπισμένο στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, στα βόρεια φτάνουν μέχρι την Βρετανική Κολομβία και στα νότια μέχρι την Αργεντινή. Μεταναστεύουν μεταξύ των ηπείρων, κάνοντας και τα υπερατλαντικά και τα υπερειρηνικά ταξίδια μεταξύ των περιοχών που τρέφονται και κατοικούν.

Ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, σαν αποτέλεσμα του λαθραίου κυνηγιού των αυγών τους και της κατανάλωσης του κρέατός τους, της καταστροφής των περιοχών που φτιάχνουν τις φωλιές τους από την ανάπτυξη επιχειρήσεων στις παραλίες, του αποπροσανατολισμού των νεοσσών από τα τεχνητά φώτα που δημιουργούνται από αυτή την ανάπτυξη, της αιχμαλωσίας τους από τους ψαράδες που τις πιάνουν ακούσια και άλλων παραγόντων. Το 1980 ο παγκόσμιος πληθυσμός των θηλυκών που βρίσκονταν στη φωλιά τους υπολογίζονταν γύρω στις 115,000. Σήμερα, ο αριθμός αυτός έχει πέσει περίπου στις 26,000-43,000.