31.7.16

Η Νέα Αρχιτεκτονική!

Από την ρεπόρτερ μας Δανάη






Ο κόσμος προχωρεί ανακαλύπτοντας νέα πράγματα. Όλα εξελίσσονται και ανάμεσα σε αυτά και η τέχνη της αρχιτεκτονικής. Κάποια έργα γίνονται σαν κι αυτά που βλέπετε πιο κάτω!







Με την νέα τεχνολογία τώρα μπορούν να φτιάξουν κι ανάποδα! WOW!!!!!








Μόνο λίγη φαντασία θέλει ο αρχιτέκτονας και ΜΠΟΥΜ ένα καινούριο αριστούργημα! Ένας αρχιτέκτονας βρήκε την φαντασία του στα βιβλία. Έτσι σκέφτηκε να κάνει ένα έργο που να βασίζετε σε αυτό! Το έργο αυτό είναι εκείνο που βλέπετε πιο κάτω.(Bιβλιοθήκη Κάνσας )





*Στείλε κι εσύ κάτι στους ΑΟΡ, εδώ >> enteka11@gmail.com

 

26.4.16

Ξεχωριστά έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας


Aπό την ρεπόρτερ μας Άλκηστη Μάτη



Με έντονο το «χρώμα» της παράδοσης γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα το Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή των ορθόδοξων χριστιανών. Πληθώρα εθίμων αναβιώνουν σε αρκετές περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, αλλά και μετά την Ανάσταση.

Στο Άγιο Όρος, η περιφορά του επιταφίου γίνεται τη Μεγάλη Παρασκευή, μετά τα μεσάνυχτα, ενώ η Ανάσταση το Μεγάλο Σάββατο, στις δύο τα ξημερώματα. Το πρωί της Κυριακής, το πασχαλινό τραπέζι προβλέπει ψαρόσουπα και ψάρι, ενώ το μεσημέρι οι μοναχοί ψέλνουν την Ακολουθία της Αγάπης σε εφτά γλώσσες.


Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής έχουν το έθιμο «Του μαύρου νιου τ αλώνι», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την εκφώνηση του πανηγυρικού, οι γεροντότεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά-σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και συχνά ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα Πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον «Καγκέλευτο» χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την επανάσταση του 1821. Ο χορός περνά κάτω από δάφνινη αψίδα όπου υπάρχουν δύο παλικάρια με υψωμένα σπαθιά και στη μέση του τραγουδιού διπλώνεται στα δύο με τους χορευτές να περνούν ο ένας απέναντι από τον άλλο για τον τελευταίο χαιρετισμό. Κατά την διάρκεια της γιορτής μοιράζεται, καφές που βράζει σε μεγάλο καζάνι «ζωγραφίτικος», τσουρέκια και αυγά.

Στο Λιτόχωρο τη Μ. Πέμπτη, το βράδυ, στολίζονται οι επιτάφιοι που φτιάχνονται από ανύπαντρες κοπέλες, που όλη την Σαρακοστή φτιάχνουν λουλούδια από ύφασμα. Το βράδυ της Μ. Παρασκευής γίνεται στο παζάρι η συνάντηση των Επιταφίων που συνοδεύονται από χορωδίες Λιτοχωριτών, δημιουργώντας έτσι ένα εκπληκτικό θέαμα.

Την Κυριακή του Πάσχα, αναβιώνει το ποντιακό πασχαλινό έθιμο «αβγομαχίες» στην Καστανούσα του δήμου Κερκίνης. Οι διαγωνιζόμενοι παίρνουν άσπρα αβγά και αφού τα «ακούσουν» χτυπώντας τα ελαφρά και περιεργαστούν το σχήμα τους, επιλέγουν τελικά το πιο γερό- κατά τη γνώμη τους- και η αβγομαχία ξεκινά. Βασικός κανόνας του εθίμου είναι η χρησιμοποίηση μόνο αβγών κότας. Ο κάθε συμμετέχων έχει στη διάθεσή του τριάντα αβγά και νικητής αναδεικνύεται αυτός που έχει τα λιγότερα σπασμένα αυγά.

Στις Μέτρες της Θράκης, τη Μεγάλη Πέμπτη συνηθίζεται τα παιδιά να φτιάχνουν το ομοίωμα του Ιούδα, το οποίο περιφέρουν στα σπίτια, ζητώντας κλαδιά για να τον κάψουν την επομένη στον Επιτάφιο.
Πιο αναλυτικά, τη Μεγάλη Παρασκευή η πομπή του Επιταφίου φτάνει στο τέλος της έξω από ένα παρεκκλήσι, όπου εκεί βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας.
Μόλις ο ιερέας ξεκινήσει να διαβάζει το σχετικό Ευαγγέλιο, ανάβουν τη φωτιά και ρίχνουν μέσα της το ομοίωμα, ενώ μόλις ολοκληρωθεί η καύση οι κάτοικοι συνηθίζουν να παίρνουν μια χούφτα από τη συγκεκριμένη στάχτη την οποία ρίχνουν στα μνήματα.


*Στείλε κι εσύ κάτι στους ΑΟΡ >> enteka11@gmail.com

Σχεδια με χάντρες pyssla









**στείλε κι εσύ κάτι στους ΑΟΡ > enteka11@gmail.com

5.6.15

Βυθισμένη πολιτεία: Το χωριό που πνίγηκε κάτω από το νερό πριν 60 χρόνια



Μας το έστειλε η ανταποκρίτριά μας η Στέlla




Με την πρώτη σκέψη μοιάζει λίγο... σουρεάλ. Με τη δεύτερη λίγο τρομακτικό. Με την τρίτη... ενδιαφέρον. Ναι, αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Κουρόν Βενόστα, ένα μικρό τιρολέζικο χωριό στη Βόρεια Ιταλία, στα σύνορα με την Αυστρία. Πρέπει να γνωρίζει, όμως, εκ των προτέρων ότι από ολόκληρο το χωριό θα μπορέσει να δει μόνο το... καμπαναριό της εκκλησίας. Ολο το υπόλοιπο χωριό είναι βυθισμένο κάτω από το νερό της λίμνης Ρέσια.


Το τοπίο είναι κλασικό αλπικό. Μια καταπράσινη, πάντα ήρεμη, λίμνη, ανάμεσα στα βουνά των Αλπεων, με το δάσος να την αγκαλιάζει και στις ακτές εδώ κι εκεί όμορφα τιρολέζικα χωριά. Σε έναν από τους κόλπους της, όμως, το τοπίο είναι πράγματι μοναδικό. Ενα καμπαναριό ξεπροβάλλει από τα γαλαζοπράσινα νερά...






Είναι το μόνο στοιχείο του χωριού (το οποίο παλαιότερα βρισκόταν στην περιοχή που έχει τώρα καλυφθεί από νερό) που έχει επιτραπεί να μείνει όρθιο, ως ιστορικό μνημείο και για να θυμίζει σε όλους ότι κάποτε εκεί υπήρχε ένα ολοζώντανο χωριό.


Ενα χωριό με πάνω από 1.000 κατοίκους που χτίστηκε το 1300 και ήταν ένα ολοζώντανο κύτταρο μέχρι το 1950. Μέχρι τη χρονιά, δηλαδή, που κατασκευάστηκε στη λίμνη Ρέσια το φράγμα που θα βοηθούσε στη λειτουργία του υδροηλεκτρικού εργοστασίου και η στάθμη της ανέβηκε κατά πέντε μέτρα, με αποτέλεσμα να «πνίξει» το Κουρόν.




Οι κάτοικοι, φυσικά, είχαν κάνει τα πάντα για να μην εφαρμοστεί το σχέδιο που θα έθαβε κάτω από το νερό το χωριό τους, αλλά δεν κατάφεραν το παραμικρό. Εφθασαν ακόμη και στον Πάπα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το καλοκαίρι του 1950 οι καταρράκτες έκλεισαν, το νερό της λίμνης ανέβηκε και 677 εκτάρια γης βυθίστηκαν κάτω από το νερό, με αποτέλεσμα να ανατραπεί η ζωή 150 οικογενειών, οι οποίες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Το νέο χωριό χτίστηκε μερικά μέτρα μακρύτερα από το παλιό, στις όχθες της Ρέσια.





Σήμερα το καμπαναριό είναι το μοναδικό ζωντανό κομμάτι του Κουρόν. Μάλιστα έχει τεθεί υπό την προστασία του Τμήματος Καλών Τεχνών και έχει γίνει σύμβολο της πόλης. Το 2009, μάλιστα, έγιναν και εργασίες αποκατάστασης προκειμένου να επιδιορθωθούν οι ρωγμές που είχαν προκληθεί από τη διείσδυση του νερού. Σήμερα το καμπαναριό θεωρείται μεσαιωνική κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται.






Το καλοκαίρι μπορεί να το προσεγγίσει κανείς με τις βάρκες που κάνουν τις βόλτες τους στη λίμνη, αλλά τον χειμώνα, όταν αυτή παγώνει, μπορεί να το προσεγγίσει κανείς με τα πόδια.






Ενας μύθος λέει ότι κάποιες ημέρες του χειμώνα μπορεί κανείς να εξακολουθεί να ακούει τις καμπάνες...




*στείλε κι εσύ κάτι στους ΑΟΡ > enteka11@gmail.com


Ο Κόσμος του Μικρού Πρίγκιπα

Από την ανταποκρίτριά μας Στέlla



Λέγεται Σοκοτρα και είναι ίσως το πιο παράξενο νησί του κόσμου και για αυτό θεωρείται ονειρικός προορισμός ενός ταξιδιώτη

Φανταστείτε να ξυπνήσετε μια μέρα σε ένα νησί εντελώς ξαφνικά να ρίξετε μια ματιά γύρω σας και να αντικρίσετε εικόνες όπως αυτές που θα δείτε στην συνέχεια, στις φωτογραφίες που ακολουθούν..

Η πρώτη εντύπωση σας θα είναι να νομίζετε ότι δεν είστε στην Γη, ότι σας απήγαγαν εξωγήινοι και σας μετέφεραν σε κάποιο άλλο πλανήτη.

Η πραγματικότητα βέβαια θα είναι ότι είστε ακόμη στη Γη, πιο συγκεκριμένα στο νησί Ευδαιμονία ή αν θέλετε Σανσκριτικά Socotra (Σοκότρα)




Το αρχιπέλαγος Σοκότρα είναι τμήμα του εδάφους της Υεμένης και αποτελείται από μια μικρή αλυσίδα από τέσσερα νησιά στον Ινδικό Ωκεανό. Το Σοκότρα έχει παρθένες παραλίες, τρομακτικά βουνά και τερατώδης μοναδικά σπήλαια. Το νησί Σοκότρα είναι διάσημο για τη μοναδική χλωρίδα του, και το ένα τρίτο των φυτών που βρέθηκαν στο νησί δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον πλανήτη!

Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την ανάπτυξη έχει συμπεριλάβει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και τα «Γκαλαπάγκος του Ινδικού«, όπως τα αποκαλούν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες που διακινούν γκρουπ φανατικών οικοτουριστών από κάθε γωνιά της γης στα νησιά του συμπλέγματος.




Σκοπός του προγράμματος: αφ’ ενός η προστασία και η διατήρηση του φυσικού θησαυροφυλακίου των νησιών, αφ’ ετέρου η βελτίωση των όρων διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού, που τα βγάζει πέρα με μεγάλες δυσκολίες.


Μπορεί να ακουστεί-μαλόν να γραφτεί-τρελό αλλά δεν μοιάζει με το κόσμο του Μικρού Πρίγκιπα;


**στείλε κι εσύ κάτι στους ΑΟΡ > enteka11@gmail.com



4.4.15

Φανταστικές ''τρύπες'' στον δρόμο.


Από τους ρεπόρτερ μας Αναστασία, Βαγγέλη, Μιχαέλα, Χριστίνα


Αυτές οι εικόνες άφησαν πολλοί κόσμο άφωνο.










*Στείλε κι εσύ κάτι στους ΑΟΡ: enteka11@gmail.com